De financiële crisis van 2007 en de crisis in de Eurozone van 2011 heeft geleid tot een nieuwe golf van regelgeving voor de banksector. Politici en toezichthouders in Europa lijken te streven naar nog meer nieuwe en strenge regels. ‘Principles based’ regelgeving waar ondernemingen zelf verantwoordelijk zijn voor de inrichting van de compliance omgeving die is afgestemd op de aard, omvang en complexiteit van de onderneming wordt tegenwoordig niet meer verdedigbaar geacht. De heersende opvatting is dat strenge en gedetailleerde (wetgevers en toezichthouders) ‘rules based’ regels een nieuwe crisis in de bankensector beter kunnen voorkomen. Bovendien heeft de overdracht van soevereiniteit aan de Europese instellingen na de crisis geleid tot meer geüniformeerde Europese regels in de vorm van het zogenaamde Single Rule Book. Daarbij lijken zowel de Europese Commissie als de Europese Centrale Bank in zijn rol van toezichthouder in het Single Supervisory Mechanism van de Bankenunie, de twee belangrijkste wetgevers voor de Europese bankensector te zijn geworden. Dit gaat ten koste van de rol van de European Banking Authority en van de nationale wetgevers in de Europese Unie.