"De kredietcrisis heeft veel tekortkomingen van het toezicht op internationaal opererende banken blootgelegd. Ten eerste is gebleken dat de bestaande internationale regelingen voor coördinatie van het toezicht op internationale groepen van banken niet bleken te zijn opgewassen tegen de voorrang die in sommige gevallen aan nationale belangen werd gegeven. Door deze nationale belangen voorop te stellen, raakte het zicht verloren op de internationale context waarbinnen de desbetreffende bankengroep opereerde. Ten tweede is gebleken dat de veronderstelling van gelijkwaardig toezicht op banken met internationale vertakkingen niet in alle gevallen beantwoordde aan de daadwerkelijke toezichtpraktijk in bepaalde landen. Falend toezicht in een land leidde tot de noodzaak om in andere landen buitengewone crisismaatregelen te nemen waarvoor in feite geen deugdelijke grondslag in de wetgeving bestond. Ten derde ging de internationalisering van groepen banken in veel gevallen gepaard met het ontstaan van complexe en ondoorgrondelijke groepsstructuren. Daarbij bleek dat de bevoegde autoriteiten onvermogend waren om op effectieve wijze greep te krijgen op de organisatie van zo'n internationale groep. In dit artikel wordt ingegaan op de bestaande knelpunten in het toezicht op in een groep verbonden banken en op de toekomstige ontwikkelingen als antwoord op de ervaringen opgedaan in de crisis op de financiële markten."